ลำพูน
เป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในภาคเหนือ
เดิมมีชื่อว่า นครหริภุญชัยสร้างเมื่อ
พ.ศ.1200
โดยฤาษีวาสุเทพได้เกณฑ์พวกเมงคบุตรเชื้อสายมอญมาสร้างระหว่างแม่น้ำ
2
สายคือแม่น้ำปิงและแม่น้ำกวงเมื่อสร้างเสร็จได้เชิญพระธิดาพระมหากษัตริย์แห่งกรุงละโว้พระนามว่าจามเทวี
มาปกครองเมือง
มีกษัตริย์ครองเมืองหลายราชวงศ์
จนมาถึงสมัยกรุงธนบุรี
เจ้ากาวิละได้รับการสนับสนุนจากพระเจ้ากรุงธนบุรี
ทำการขับไล่พม่าจนสำเร็จได้ไปครองเมืองเชียงใหม่
และให้เจ้าคำฝั้นน้องชายครองเมืองลำพูน
ต่อมาในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์
ลำพูนมีฐานะเป็นเมืองขึ้น
มีเจ้าผู้ครองนครสืบต่อกันมาจนถึงพลตรีเจ้าจักรคำขจรศักดิ์เป็นเจ้าผู้ครองนคร
และเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองในปี
พ.ศ. 2475
จึงได้ยกเลิกตำแหน่งเจ้าผู้ครองนคร
อาณาเขต
ทิศเหนือ
ติดต่อกับอำเภอสารภี
อำเภอสันกำแพง
จังหวัดเชียงใหม่
ทิศใต้
ติดต่อกับอำเภอเถิน
จังหวัดลำปาง อำเภอสามเงา
จังหวัดตาก
ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอห้างฉัตร
อำเภอสบปราบและอำเภอเสริมงาม
จังหวัดลำปาง
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ
อำเภอฮอด อำเภอจอมทอง
อำเภอหางดง อำเภอสันป่าตอง
จังหวัดเชียงใหม่
ลำพูนแบ่งการปกครองออกเป็น
7 อำเภอและ1 กิ่งอำเภอ
มีอำเภอเมืองลำพูน
อำเภอป่าซาง อำเภอบ้านโฮ่ง
อำเภอแม่ทา อำเภอลี้
อำเภอทุ่งหัวช้าง
อำเภอบ้านธิและกิ่งอำเภอเวียงหนองล่อง
สภาพทั่วไป
จังหวัดลำพูนเป็นจังหวัดที่เล็กที่สุดในภาคเหนือ
มีเนื้อที่ประมาณ 4,505
ตารางกิโลเมตร
พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบ
อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเล 1,800
ฟุต มีแม่น้ำสำคัญไหลผ่าน 4
สาย คือ แม่น้ำปิง แม่น้ำกวง
แม่น้ำทา และแม่น้ำลี้
|