พิจิตร
เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ทางภาคเหนือตอนล่างของประเทศไทย
ชื่อเมืองมีความหมายว่า
"เมืองงาม"
มีที่ตั้งอยู่ระหว่างจังหวัดนครสวรรค์กับจังหวัดพิษณุโลก
ตัวเมืองอยู่ริมฝั่งแม่น้ำน่าน
มีแม่น้ำน่าน
กับแม่น้ำยมไหลผ่าน
พิจิตรเป็นเมืองเก่าแก่
ในสมัยสุโขทัยปรากฎในศิลาจารึกหลักที่1ของ
พ่อขุนรามคำแหงมหาราชและในศิลาจารึกหลักที่8
รัชกาลพระยาลิไท เรียกว่า
"เมืองสระหลวง"
ซึ่งมีสถานะเป็นหัวเมืองเอกของกรุงสุโขทัย
ต่อมาในสมัยกรุงศรีอยุธยาได้เปลี่ยนชื่อเป็น
"เมืองโอฆบุรี"
ซึ่งแปลว่า "เมืองในท้องน้ำ"
นอกจากนี้เมืองพิจิตรยังเป็นที่ประสูติของพระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาอีกพระองค์หนึ่งคือ
สมเด็จพระศรีสรรเพชญที่ 8
หรือ
สมเด็จพระพุทธเจ้าเสือ
สมัยรัตนโกสินทร์
เมืองพิจิตรเป็นเพียง
เมืองขนาดเล็ก
แต่ก็ยังมีเจ้าเมืองปกครองเช่นเมืองอื่นๆ
เมื่อถึงสมัยรัชกาลที่ 5
ทรงโปรดให้ย้ายเมือง
พิจิตรมาตั้งที่บ้านคลองเรียงซึ่งเป็นคลองขุดใหม่
ทั้งนี้เพราะแม่น้ำน่านตื้นเขิน
คลองเรียงจึงกลาย
เป็นแม่น้ำน่านไป
ส่วนบริเวณเมืองพิจิตรเก่ายังปรากฏโบราณสถานอยู่หลายแห่ง
ซึ่งมีอายุตั้งแต่สมัยสุโขทัยถึงสมัยอยุธยา
และจังหวัดพิจิตรยังเป็นถิ่นกำเนิดของ
นิทานเรื่อง ไกรทอง
อันลือลั่นอีกด้วย
จังหวัดพิจิตรมีเนื้อที่
4,531.013 ตรกม.มีความยาวจากทิศเหนือจดใต้ประมาณ
77 กม.
ความกว้างจากทิศตะวันออกจดทิศตะวันตกประมาณ
72 กม.
การปกครอง
จังหวัดพิจิตรแบ่งการปกครองออกเป็น
8 อำเภอและ 3 กิ่งอำเภอ คือ
อำเภอเมือง อำเภอตะพานหิน
อำเภอบางมูลนาก
อำเภอโพธิ์ประทับช้าง
อำเภอโพทะเล อำเภอสามง่าม
อำเภอวังทรายพูน
อำเภอทับคล้อ
กิ่งอำเภอสากเหล็ก
กิ่งอำเภอดงเจริญและกิ่งอำเภอบึงนาราง
อาณาเขต
ทิศเหนือ
จดจังหวัดพิษณุโลก
ทิศใต้
จดจังหวัดนครสวรรค์
ทิศตะวันออก
จดจังหวัดเพชรบูรณ์
ทิศตะวันตก
จดจังหวัดกำแพงเพชรและนครสวรรค์
|