มุมนี้ดูสวยดีนะค่ะ

ดินแดนสามเหลี่ยมทองคำเลิศลำประเพณี มากมีเกษตรกรรมอารยธรรมชาวเขา การดำเนินของศูนย์พัฒนาโครงการหลวงแม่สะโง๊ะเองค่ะเริ่มต้นในรูปของงานอาสาพัฒนาชาวเขาค่ะ ตามพระราชดำริของพระบาทสมเด็มพระเจ้าอยู่หัว โดยมูลนิธิโครงการหลวงและมหาวิทยาลัยแม่โจ้ต่อเนื่องจากการคมานาคมไม่สะดวก เท่าไหล่ค่ะเจ้าหน้าที่ต้องเดินทางโดยเฉลิคอปเตอร์เพียงเดือนละ 1 ครั้งเท่านั้นเองค่ะ เมื่อไม่มีเจ้าหน้าที่ประจำงานส่งเสริมของศูนย์ไม่เต็มประสิทธิภาพนัก จนปี พ. ศ. 2521 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้เสด็จเยี่ยมราษฎรในพื้นที่และทรงมีพระราชดำรัสให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาดูแลช่วยเหลือชาวบ้านดอยสะโง๊ะให้มากขึ้น ศูนยพัฒนาโครงการหลวงสะโง๊ะ จึงกิอกำเนิด ศูนย์พัมนาดครงการหลวงสะโง๊ะ ตั้งอยู่บ้านดอยสะโง๊ะ รับผิดชอบ 4 หมู่บ้าน 643 ครัวเรือน ในพื้นที่ตารางกิโลเมตร หรือ 23.750 ไร่ มีทั้งเผ่าอีก้อ ไทลื้อ และคนเมือง ลักษณ์พื้นที่เป็นภูเขาลูกคลืนลาดชั้นปานกลาง สูงระดับน้ำทะเล 400-700 เมตร มีอุณหภูมิ เฉลี่ย 21 องคศาเซลเซียล ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 1.600มิลลิเมตรปี จุดเด่นของพื้นที่ตั้งศูนย์พัฒนาดครงการหลวงสะโง๊ะคือ อยู่ระหว่างตลาดเศรษฐกิจสำคัญสองแห่งสามเหลี่ยมทองคำและม่สาย คณะของเราจึงขอเวลาจับจ่ายซื้อของกันเสียก่อนที่สามเหลี่ยมทองคำ สินค้าบริโภคอุปโภคโดยเฉพาะเสื้อผ้าเรียงรายให้นักท่องเที่ยวทั้งชาวต่างชาติและชาวไทยและต่างชาติเลื่อกชมเลือกซื้อหลากหลายทามกลางคาวมคึกคักของตลาดเราจะเห็นชาวเขาเผ่าอีก้อหรืออาข่าแต่งกายประจำเผ่าเดินเร่ขายของประปนอยู่หมวนที่สวมใสอยู่นั้นน้ำหนักกว่า 5 กิโลกรัมทั้งยังประดับประดาด้วยเครืองเงินระย้าสวยงาม เรายังคงเก็บภาพความหน้าสนใจของอาข่าไว้ในใจผู้เดียว เพราะเมือไหล่ที่เดินทางถึงศูนย์ฯ เราก็จะได้สัมผัสกับวิธีชีวิตชาวอาจข่าลึกซึ่งกว่านี้ ความประทับใจความประทับใจที่เกิดขึ้นในการสนทนากับเจ้าหน้าที่ประจำศูนย์ฯ ในความพยายามที่จะเป้นแรงผักดันและสร้างกำลังใจควบคู่ไปกับการส่งเสริมอาชีพให้เหลาชาวเขาไม่เฉพาะแต่ละอาข่า มีรายได้ มีรอยยิ้มอยู่บนรำฐานนะที่มันคงไม่ต้องแต่งตัวออกไปเร่ขาย ของตามที่ต่าง ๆ เพื่อเพิมรายได้เสริมให้กับครอบครัวการมอบความรู้ด้านการเกษตรบนดอยสูงจนเป็นวีหนึ่ง ในขณะเดียวกันต้องให้พวกเข้ารู้จักการอนุรกษ์ผืนดินและป่าต้นน้ำด้วย ในช่วงบ่ายคณะเดินทางอย่างพวกเราตกลงจะไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์อาข่าดูข้าวของเครืงใช้ที่ความสัมพันธุ์กับการดำเนินชีวิต วัฒธรรมประเพณีมาแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่จากนั้นจึงไปชมแปลงทดลองพันธุ์ส้มจากต่างประเทศอยู่ห่างจากศูนย์ฯ ประมาณ2กิโลเมตร ต่อนั้นต่ด้วไร่ข้าวโพดหวานที่ปลูกตามไหล่เขา นอกจากนี้ยังมีทุ่งดอกคาร์โมมาย พืชสมุนไพรที่สวยจงามในเฉพาะที่หนาวหน้า แปลงดอกหน้าวัว แปลงดอกเบญจมาศแปลงต่างก็สนใจไม่น้อยหน้ากัน เรามารู้ที่หลังว่าอีกหลายแห่ลงที่ที่มีตำนานเล่าขาน อาทิ บ่อน้ำ สำหรับล้างทองคำในสมัยโบราณ ซึ่งชาวบ้านในแถบนี้เรียกว่า บ่อน้ำทอง .... คุ้น้ำคันดิน ร่องน้ำลึกล้อมรอบจุดวิว แต่ทั้งหมดนี้เป็นโปรแกรมของวันใหม่หลังจากทักทายอรุณบนยอดดอยดอยสะโง๊ะ...ดอยนี้อาจม่ใช้ดอยที่สวยที่สุด แต่ก็สูงพอที่เราจะสามารถชื่นชมทัศนียภาพเบื้องล่างของผืนสามสามเหลี่ยมทองคำ ดินแดนกลางน้ำอันเป็นจุดเชือมของ3ปรัเทศเพื่อนบ้าน ไทย ลาว พม่า ความงามบนนี้กับความสุขใจที่ได้ใกล้ชิดพี่น้องชาวเขา ผมถือว่าเป็นหนึ่งความอัศจรรย์ชีวิต

น้ำตกแม่กำปองขึ้นชื่อ ม่อนล้านเลื่องลือค่ะ ถิ่นนี้คื่อศูนย์ฯ ตืนตกเองค่ะ ประมาณปีพระพุทธศักราช 2524ค่ะ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระราชทานพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ค่ะ จำนวน 300.000 บาทค่ะ เพื่อใช้เป็นทุนทรัพย์เริ่มต้นในการก่อสร้างศูนย์พัฒนาโครงการหลวงตืนตกค่ะโดยสนองพระราชขดำริในการก่อสร้างศูนย์พัฒนาโครงการหลวงตืนตก โดยสนองพระราชดำริ ในอันที่จะช่วยพัฒนาค่ะ สาธิต และส่งเสริมอาชีพ การเพาะเห็ดกาแฟพันธุ์อาราบิก้าค่ะ ให้แก่ราษฎรในพื้นที่นอกเหนือการปลูกชาเมี่ยง เพราะใช้พื้นที่ไม่มาก และบริเวณนี้มีไม้ก่อใช้ในการเพาะปลูกศูนย์พัฒนาโครงการหลวงตืนตก ตั้งอยู่ในเขตตำบลห้สบแก้วกิ่งอำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่ มีอณาเขตในความรับผิดชอบ 34.65 ตารางกิโลเมตร หรือ 21.656 ไร่ เป็นพื้นที่เขตอุทยานแห่งชาติแม่ตระไคร้ ครอบคลุม 4 หมู่บ้าน คือ บ้านป๊อก หมู่ 1 บ้านแม่ลาย หมู่ 2 บ้านแม่กำปอง หม่ 3 และบ้าน ธานทอง หมู่ 5 ประชากรเป็นคนเมืองทั้งสิน พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าดงดิบเขา ที่มีที่ราบเชิงเขาบางสวนค่ะ ความสูงจากระดับน้ำทะเลนะค่ะระหว่าง 700-1200 เมตร จัดอยู่ในเขตอบอุ่นถึงค่อนข้างหนาว อุณภูมิเฉลี่ย 23 องศาเซลเซียล ปริมาณน้ำฝนที่เฉลี่ย 1.700 มิลลิเมตร /ปีจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ห่างไกลความเจริญ ของประเทศเราประมาณประชาชนอยฃู่อย่างลำบาก เกษตรกรรมเป็นอาชีพหลักแต่ว่าไม่สู้ให้ผลที่ดีนัก จวกกระทั้งมูลนิธิโครงการมูลละนิธิได้ตั้งโครงการหลวงขึ้นมาอีกครั้ง ความเป็นอยู่จะดีขึ้นเป็นอันดับ การรับรู้และการรับฟังเป็นการสร้างความเข้าจัยให้กับชาวย้านสร้างประสบการมากขึ้น สร้างประสบการณ์ใหม่ ๆ ในการดำรงชีพ จากวันนี้ทุกบ้านทุกหย่อมจับมือร่วมกันสร้างฝัน เพื่อก้าวสูงความจริง สี่หมู่บ้านเหมาะแก่การท่องเที่ยวศึกษาธรรมชาติเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งน้ำตก จุดชมวิว และวิธีชีวิตชาวบ้าน ก็ล้วนเอื้อต่อการสร้างกิจกรรมอันหลากหลายความสามารถ และคณะได้รับการตอนรับการเรียนรู้เป็นอย่างดีเยี่ยมจากเจ้าที่ ทักด้วยกาแฟหอมกรุ่นพันธุ์อราบิก้าที่ถูกยกมาเรียกน้ำย่อยสร้างความกระชุมกระชวย สำหรับโปรแกรมช่วงเช้าเริ่มต้นที่กำลังแบ่งบานดอกในช่วงหนาหนาว เก็บผลอีกที่ก็ในช่วงหน้าร้อน จากนั้นก็จะชมแปลงปลูกกาแฟอาราบิก้าของเกษตรกรรมแม่กำปอง ซึ่งเป้นหมู่บ้านที่เข้าร่วมโครงการส่งเสริมเกษตรกับทางศูนย์ฯ และยังมีการรวมกลุ่มของแม่บ้านเพื่อแปรรูปสิ้นค้า อาทิ น้ำพริก มันทอดกรอบรสบีคิว ฯลฯ สำหรับจำหน่ายกับนักท่องเที่ยวที่แวะมาพักผ่อนและมาเที่ยวกันค่ะ

เกษตรพัฒนา ภูมิปัญญาท้องถิ่นดินแดนภูสูง ม้งและกะเหรี่ยงเป็นชาวเขาสองเผ่าค่ะซึ่งอาศัยอยู่ในบริเวณพื้นที่บ้านแม่โถ ตำบลบ่อสลี อำเภอฮอดจ๊ะ จังหวัดเชียงใหม่จ้า ยึดอาชีพปลูกฝิ่นและทำไร่เลือนลอยค่ะ โดยขาดความรู้และความเอาใจใส่ต่อสิ่งแวดล้อมค่ะ ต้องต่อสู้ความลำบากยากจนเรื่อยมาตลอดค่ะ จนกระทั้งปี พ. ศ. 2539 ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงแม่โถได้ก่อกำเนิดขึ้นจ้า ตามแนวนโยบายส่งเสริมอาชีพเกษตรแผนใหม่เพื่อทดแทนการปลูกฝิ่น และลดการใช่สารเคมีในกระหล่ำปี ลักษณะที่ตั้งศูนย์ฯ เป้นภูเขาสลับซับซ้อนทอดยาวตามแนวเหนือ-ใต้ สูงจากน้ำทะเลปานกลาง 800-1.200 เมตรหรือ53.433.59 ไร่ จำนวน 4 จ้าหมู่บ้าน แยกเป้น 9 หย่อม อยู่พื้นที่ของสองอำภอ คืออำเภอฮอด และอำเภอแม่แจ่ม ประชากร 3.886 คน 729 ครัวเรือน อุณหภูเฉลี่ย 19.5 องศาเซลเซียส ปริมาณน้ำฝน 1.572 มิลลิมตร / ปี เส้นทางเยงใหม่-ฮออด (ทางหลวงหมายเลข 108)เป้นเส้นทางหนึ่งที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เลือกใช้กันค่ะ เพราะสามารถไปสู่สถานที่เที่ยวได้หลายแห่ง อาทิอุทยานปห่งชาติออบหลวงค่ะส่วนสนบ่อแก้ว บ่อน้ำร้อนเทพนม หรือล่องแก่นลำน้ำแม่แก่นค่ะ คณะของเราก็เช่นกันจ้า จะต่างกันที่ปลายทางเท่านั้นค่ะ ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงแม่โถคือจุดหมายที่เรากำลังเดินทางไปค่ะ ทัศนียภาพสองข้างทางเป็นเขาสลบับซับซ้อนลดหลั่นไกลสุดตาค่ะ ยอมรับว่าสวยงามตามคำบอกเล่าค่ะ ไม่นานนักคณะเดินทางก็มาถึงศูนย์ฯ ซึ่งตั้งอยู่บนเนินเขา อาณาบริเวณถูกล้อมรอบด้วยภูเขาน้อยใหญ่บางลูกในอดีตเคยอุดมสมบูรณ์ เรรียกให้ง่ายเข้าก็คื่อภูเขาหัวโล้นั่นแหละครับ เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะการแผ้วถางป่าเพื่อทำไร่กระหล่ำปลีของชาวเขา แต่ก็ยังมีบางลูกที่ยังคงความหนาแน่นของต้นหมากกรากไม้ได้ดี เป้นป่าสลับกับการทำสวนเกษตรแบบนาขั้นบรรใด ซึ่งถ้ามาในช่วงเดือนตุลาคม-พฤจิกายน ภาพผืนนาขั้นบันไดจะเขียวชะอุ่มไปเกือบตลอดเส้นจนถึงแม่ลาน้อย จังหวัดเชียงใหม่ เสียงนกหลากชนิดร้องเจื้อยแจ้วเป้นนาฬิกาปลุก จาธรรมชาติชั้นยอด เช้านี้มีโปรแกรมออกสำรวจสวนเกษตรภายในศูนย์ฯ มีพืชผักเมืองหนาวหลายชิดแต่ที่ปลูกด้ดีและมีคุณภาพอัยดับต้น ๆ คือกะหล่ำปลีซึงมีการใช้สารอินทรีย์ในการป้องกันและจำกัดศัตรูพืช รองลงมาได้แก่มะเขือเทศ ส่วนผลไม้ก็มีพลับ อโวคาโด ผลไม้เพื่อสุ-ภาพและความงาม เสวรสหวานและทานสด รวมถึงกาแฟราบิก้าที่สามารถนำไปแปรเป็นเครืองดืมยอดนิยม เดินต่อลงด้านล่างของศูนย์ฯ บริเวณนีร้เหมาะสมสำหรับนั่ง-นอกเอกขนกใต้ต้นสน เพราะมีแอ่งน้ำและสายลมพัดย็นสบาย หรือถ้าใครพิสมัยวิถีชีวิตแบบม้งและกะเหรี่ยง สามารถขับรถออกไปเยื่อนด้ำม่ไกลจากศูนย์ฯ มากนัก ส่วนผสมของเวลาสักหนึ่งงีบแล้วจะรีบตามไป สีเขียวที่นี้เหมือนกันทั้งสี่เขียวของป่าไม้ธรรมชาติและสีเขียวของสวนเกษตรอันเกิดจากฝีมือของของผู้คนในชุมชน เพราะต่างเป็นสี่ที่คอยเกื้อกูลให้สภาพชีวิตดีขึ้นตามลำดับ บทสรุป ณ ศุนย์พัฒนาโครงการหลวงแม่โถจะเป้นอีกหนึงความทรงจำที่จะถูกบรรจุรวมไว้กับประสบการณ์ชีวิตอื่น ๆ ค่ะ

ฝายน้ำ ที่น้ำตกศิลาเพชร

อยากไปเที่ยวบ้างจัง