|
ประวัติและอาณาเขต, ประจวบคีรีขันธ์
ธ์
ประจวบคีรีขันธ์
เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคกลางตอนล่างซึ่งมีเขตแดน ติดต่อกับภาคใต้
จากหลักฐานทาง ประวัติศาสตร์ ประจวบคีรีขันธ์ เคยเป็นที่ตั้ง
ของเมืองนารัง สมัยกรุงศรี อยุธยาเป็นราชธานี
แต่ได้ร้างไปเมื่อครั้งกรุงแตก
ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 2 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
ได้ตั้งเมืองขึ้นใหม่ที่ปากคลองอีรม ชื่อว่า เมืองบางนางรม
และในสมัยรัชกาลที่ 4 ได้รวมเมืองบางนางรม เมืองกุย
และเมืองคลองวาฬ เป็นเมืองประจวบคีรีขันธ์
ซึ่งแปลว่าเมืองที่มีภูเขาเป็นหมู่ ๆ
โดยมีที่ว่าการเมืองอยู่ที่เมืองกุยจนกระทั่ง พ.ศ. 2441
จึงย้ายที่ว่าการมาอยู่ที่อ่าวเกาะหลัก หรืออ่าวประจวบ
ซึ่งเป็นที่ตั้งของตัวเมือง ประจวบคีรีขันธ์ในปัจจุบัน
จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีพื้นที่รวมทั้งหมดประมาณ 6,367
ตารางกิโลเมตร ซึ่งมีลักษณะพื้นที่แคบเป็นคาบสมุทรยาวลงไปทางใต้
โดยมีส่วนที่แคบที่สุดจากเขตแดนไทย-พม่า ด้านตะวันตก
จนถึงฝั่งทะเลด้านตะวันออกเป็นระยะทางประมาณ 11 กิโลเมตร
และมีความยาวจากเหนือจรดใต้เป็นระยะทางประมาณ 212 กิโลเมตร
แบ่งการปกครองออกเป็น 7 อำเภอ และ 1 กิ่งอำเภอ คือ อำเภอเมือง
อำเภอหัวหิน อำเภอปราณบุรี อำเภอกุยบุรี อำเภอทับสะแก
อำเภอบางสะพาน อำเภอบางสะพานน้อย และกิ่งอำเภอสามร้อยยอด |
|
-----------------------------------------
อาณาเขต |
ทิศเหนือ
ติดกับจังหวัดเพชรบุรี
ทิศใต้ ติดกับจังหวัดชุมพร
ทิศตะวันออก ติดกับอ่าวไทย
ทิศตะวันตก ติดกับประเทศพม่า โดยมีเทือกเขาตะนาวศรีเป็นเส้นกั้นพรมแดน
|
|
|
|
|